Non serei a túa princesa. Non serei a que espere un bico teu para volver á
vida. Non serei a rapaza á que lle sirva ese zapato de cristal que tanto che
gusta. Non serei a que teñas que rescatar dun dragón con todas as cores do arco
da vella. Non serei a que espere no castelo, organizando un baile de benvida
para cando volvas da guerra. Non serei a persoa coa que bailes un vals na noite de vodas.
Serei a túa tolemia. O teu punto débil. A que xogue as agachadas co que,
algún día, foi o teu corazón. Serei a voz insoportable de cada mañá, e os
beizos máis doces de cada noite. Serei a que che de mil bicos para que espertes
do teu soño. A que leve Converses a todos
os convites. A que matará mil dragóns vermellos por ti. A que te acompañe en
cada loita e cada guerra que comeces. Serei á que leves a un concerto de Love of Lesbian, a mesma que saltará con
todos os demais fanáticos de Jonh Boy. A que cante Wish you where here a carón dos teus oídos. Serei coa que vaias de
acampada a un hotel de cinco mil millóns de estrelas. Serei coa que compartas
esta desordenada vida.
Ningún comentario:
Publicar un comentario